การสอบถาม

ขายดี Difenoconazole CAS: 119446-68-3

คำอธิบายสั้น ๆ :

Difenoconazole เป็นสารป้องกันเชื้อราไตรอะโซลที่ค่อนข้างปลอดภัย ใช้กันอย่างแพร่หลายในต้นไม้ผลไม้ ผัก และพืชผลอื่นๆ ป้องกันและควบคุมโรคใบจุดดำ โรคฝีดาษ โรคเน่าขาว โรคใบจุด โรคราแป้ง โรคจุดสีน้ำตาล โรคสนิม โรคสนิมลาย โรคราสนิม และอื่นๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ


  • แคส:119446-68-3
  • สูตรโมเลกุล:C19h17cl2n3o3
  • จุดหลอมรวม: 76
  • การทำงาน:การฆ่าเชื้อต้นไม้ผลไม้ ผัก และพืชอื่นๆ
  • ความสามารถในการละลายน้ำ:3.3 มก./ล.
  • รายละเอียดสินค้า

    แท็กสินค้า

    วัตถุควบคุม

    มีฤทธิ์ฆ่าเชื้อแบคทีเรียได้หลากหลายชนิด และมีฤทธิ์ป้องกันและรักษาโรคแอสโคไมซีต เบสิดิโอไมซีต และแบคทริโอสปอราได้อย่างยาวนาน รวมถึงสเตรปโตสปอรา ไดโคสปอรา ค็อกไซโกสปอรา บัลโบคริพาเซีย บัลโบคริพาเซีย สไตโลสเฟอโรสปอรา และสไตโลสเฟอโรสปอรา รวมถึงเชื้อก่อโรคบางชนิดที่ติดต่อจากพืช ฤทธิ์ต้านโรคแอนแทรคโนสและโรคเน่าขาวขององุ่นก็ดีมากเช่นกัน การเคลือบใบหรือการเคลือบเมล็ดพืชสามารถเพิ่มผลผลิตและรับประกันคุณภาพ

    เทคโนโลยีการประยุกต์ใช้งาน

    พืชที่เหมาะสมและความปลอดภัย: มะเขือเทศ หัวบีท กล้วย พืชตระกูลธัญพืช ข้าว ถั่วเหลือง พืชสวน และผักนานาชนิด เมื่อใส่ลำต้นและใบ (ต้นข้าวสาลีสูง 24-42 ซม.) ลงบนข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์ บางครั้งใบอาจมีสีซีดจาง แต่จะไม่ส่งผลต่อผลผลิต

    วัตถุควบคุม

    ของประตู ascus รวมทั้ง basidiomycotina และ alternaria สกุล shell 2 ราราหาง แผ่นปัก สกุลแบคทีเรียตัวที่ 3 ราราจุดลำต้น สกุลสปอร์พาร์ติชันคอลัมน์ สปอร์เปลือกเข็ม แบคทีเรียดาวดำไม่สมบูรณ์ แบคทีเรีย ราแป้ง สนิม และแบคทีเรียก่อโรคบางชนิดมีการป้องกันที่ยาวนานและการรักษาที่กระตือรือร้น ในเวลาเดียวกัน โรคจุดสีน้ำตาลในหัวบีท ราแป้งในข้าวสาลี โรคใบไหม้ โรคสนิมและราที่เกิดจากเชื้อโรคหลายชนิด โรคดาวดำแอปเปิล ราแป้ง ราแป้งในองุ่น โรคใบไหม้ในมันฝรั่ง โรคจุดใบถั่วลิสง โรคจุดเว็บ และอื่นๆ มีผลการรักษาที่ดี

     

    วิธีการใช้งาน

    ส่วนใหญ่ใช้เป็นสารเคลือบใบและสารเคลือบเมล็ด ผงฟีนอกซีโคนาโซลชนิดละลายน้ำ 10% ส่วนใหญ่ใช้สำหรับเคลือบลำต้นและใบ ปริมาณการใช้อยู่ที่ 30-125 กรัม (ai)/hm2 ผงฟีนอกซีเมโคลโซลชนิดละลายน้ำ 10% ส่วนใหญ่ใช้ป้องกันและควบคุมโรคใบจุดดำในลูกแพร์ โรคใบจุดแอปเปิล โรคใบไหม้ในมะเขือเทศ โรคใบไหม้ในแตงโม โรคแอนแทรคโนสพริกไทย โรคราแป้งในสตรอว์เบอร์รี โรคแอนแทรคโนสองุ่น โรคฝีดาษดำ โรคสะเก็ดเงินในส้ม ฯลฯ

    1. โรคดาวดำลูกแพร์ในระยะเริ่มแรกใช้ผงฉีดพ่นน้ำ 10% ผสมน้ำ 6,000-7,000 เท่าของของเหลว หรือน้ำทุก 100 ลิตร ผสมกับสารออกฤทธิ์ 14.3-16.6 กรัม (ความเข้มข้นที่มีประสิทธิภาพ 14.3-16.6 มิลลิกรัม/ลิตร) เมื่อโรครุนแรงขึ้น สามารถเพิ่มความเข้มข้นได้ แนะนำให้ใช้น้ำ 3,000-5,000 เท่า หรือน้ำทุก 100 ลิตร ผสมกับสารออกฤทธิ์ 20-33 กรัม (ความเข้มข้น 20-33 มิลลิกรัม/ลิตร) และฉีดพ่นต่อเนื่อง 2-3 ครั้ง ห่างกัน 7-14 วัน
    2. ในระยะเริ่มต้นของโรคใบจุดแอปเปิล ให้ใช้น้ำยา 2,500-3,000 เท่า หรือ 33-40 กรัม ต่อน้ำ 100 ลิตร (ความเข้มข้นที่ได้ผล 33-40 มิลลิกรัม/ลิตร) เมื่อโรครุนแรง ให้เติมน้ำยา 50-66.7 กรัม (ความเข้มข้นที่ได้ผล 50-66.7 มิลลิกรัม/ลิตร) ในอัตรา 1,500-2,000 เท่า หรือน้ำทุก 100 ลิตร เว้นระยะห่าง 7-14 วัน ฉีดพ่นต่อเนื่อง 2-3 ครั้ง
    3. โรคแอนแทรคโนสองุ่น ไข้ทรพิษ ด้วยส่วนผสม 1,500 ถึง 2,000 เท่าของของเหลวหรือทุกๆ 100 ลิตร ผสมน้ำ 50 ถึง 66.7 กรัม (ความเข้มข้นที่มีประสิทธิภาพ 50 ถึง 66.7 มิลลิกรัมต่อลิตร)
    4.ฉีดพ่นสแคปส้มด้วยน้ำยา 2,000~2,500 เท่าหรือน้ำ 100 ลิตร บวกกับส่วนผสม 40~50 กรัม (ความเข้มข้นที่มีประสิทธิภาพ 40~50 มก./ล.)
    5. 50~80 กรัม (5~8 กรัม) ของการเตรียมสำหรับโรคใบไหม้แตงโมต่อไร่
    6. การเตรียมราแป้งสตรอเบอร์รี่ต่อหนึ่งหน่วยบริโภค 20~40 กรัม (ส่วนผสมที่มีประสิทธิภาพ 2~4 กรัม)
    7. การเกิดโรคมะเขือเทศในระยะเริ่มแรกด้วยอัตราการไหล 800 ถึง 1,200 เท่าหรือต่อน้ำ 100 ลิตรด้วยการเตรียม 83 ถึง 125 กรัม (ความเข้มข้นที่มีประสิทธิภาพ 83 ถึง 125 มิลลิกรัมต่อลิตร) หรือด้วยการเตรียม 4.0 ถึง 60 กรัมของส่วนประกอบสำคัญ 4 ถึง 6 กรัมต่อไมโครลิตร)
    8. การเกิดโรคแอนแทรคโนสพริกไทยในระยะเริ่มต้นด้วย 800~1200 เท่าของของเหลวหรือต่อน้ำ 100 ลิตรด้วยการเตรียม 83~125 กรัม (ความเข้มข้นที่มีประสิทธิภาพ 83~125 มก./ลิตร) หรือต่อหนึ่งหน่วยบริโภคด้วยการเตรียม 40~60 กรัม (องค์ประกอบที่มีประสิทธิภาพ 4~6 กรัม)

     

    เรื่องที่ต้องใส่ใจ

    (1) ไม่ควรผสมฟีนอกซีโคนาโซลกับสารประกอบทองแดง เนื่องจากสารประกอบทองแดงอาจลดประสิทธิภาพในการฆ่าเชื้อแบคทีเรีย หากจำเป็นต้องผสมฟีนอกซีโคนาโซลกับสารประกอบทองแดงจริงๆ จำเป็นต้องเพิ่มปริมาณฟีนอกซีโคนาโซลมากกว่า 10% แม้ว่าฟีนอกซีโคนาโซลจะดูดซึมภายในได้ แต่ก็สามารถแพร่กระจายไปทั่วต้นพืชได้ผ่านเนื้อเยื่อที่ถ่ายเลือด แต่เพื่อให้มั่นใจถึงประสิทธิภาพในการควบคุม จำเป็นต้องใช้น้ำอย่างเพียงพอในการฉีดพ่น ซึ่งจำเป็นต้องฉีดพ่นให้ทั่วต้นอย่างสม่ำเสมอ
    (2) ปริมาณน้ำยาฉีดพ่นสำหรับแตงโม สตรอว์เบอร์รี และพริกไทยคือ 50 ลิตรต่อหน่วยพื้นที่ สามารถกำหนดขนาดต้นผลไม้ได้ตามขนาดของต้นผลไม้ ต้นผลไม้ขนาดใหญ่จะมีปริมาณน้ำยาฉีดพ่นสูง ส่วนต้นผลไม้ขนาดเล็กจะมีปริมาณน้ำยาฉีดพ่นต่ำที่สุด ควรใช้ในตอนเช้าและตอนเย็นเมื่ออุณหภูมิต่ำและไม่มีลม ควรหยุดใช้เมื่อความชื้นสัมพัทธ์ของอากาศต่ำกว่า 65% อุณหภูมิสูงกว่า 28 องศาเซลเซียส และความเร็วลมมากกว่า 5 เมตรต่อวินาทีในวันที่อากาศแจ่มใส
    (3) แม้ว่าฟีนอกซีเมโคลโซลจะมีผลทั้งป้องกันและรักษา แต่เพื่อลดการสูญเสียที่เกิดจากโรคให้น้อยที่สุด ควรให้ผลการป้องกันเต็มที่ ดังนั้นควรใช้ยาให้เร็วที่สุด แทนที่จะใช้ช้า และควรให้ผลในการพ่นยาดีที่สุดในระยะเริ่มแรกของโรค

     

  • ก่อนหน้า:
  • ต่อไป:

  • เขียนข้อความของคุณที่นี่และส่งถึงเรา